از این تکرار ساعتها
از این بیهوده بودنها
از این بی تاب ماندنها
از این تردیدها
نیرنگها
شکها
خیانتها
از این رنگین کمان سرد آدمها
و از این مرگ باورها و رویاها
پریشانم …
دلم پرواز میخواهد !
.
شنیدید که میگن : اونی که گریه می کنه یه درد داره اما اونی که میخنده هزار تا ؟
من میگم : اونی که میخنده هزار تا درد داره ولی اونی که گریه میکنه به هزار تا از دردهاش خندیده اما جلوی یکیشون بدجوری کم آورده …
دوستت دارم
گلایه از تکراری بودنش نکن
مشکل از مـــــن نیست
تو زیادی دوست داشتنی هستی
دوستت دارم
دوستت دارم
دوستت دارم
کنــارت هستند تا کـــی !؟
تا وقتـــی که به تو احتــیاج دارند
از پیشــت میروند یک روز
کدام روز ؟!
وقتی کســی جایت آمد
دوستت دارند تا چه موقع !؟
تا موقعی که کسی دیگر را برای دوســت داشـتن پیــدا کنـند
میگویــند : عاشــقت هســتند برای همیشه نه
فقط تا وقتی که نوبت بــــــازی با تو تمام بشود !
و این است بازی باهــم بودن !!!
درد ِ دل کـه می کنــی
ضعـف هـایـت، دردهـایــت را می گـذاری تـوی ِ سیـنی
و تعـارف می کـنی کـه هـر کـدامـش را کـه می خواهنــد بــردارنـد
تیــز کننــد
تیــغ کننــد
و بــزننـد بـه روحـت !
دارم گریه میکنم
دیگه حتی یادم رفته با دیگران باید چطور حرف زد به خدا
نمیدونم چطوری حرف بزنم که از دستم ناراحت نشن
کاش بودی میدیدی دلم چطور شکسته
کاش بودی میدیدی اشکامو
خودت بوسم میکردی بهم میگفتی دردت بجونم گریه نکن تو منو داری
کاش بودی نمیزاشتی اینقدر بغض کنم
کاش بودی تا حرف دلم رو بهت میگفتم
کاش بودی دل داریم میدادی دلم برای اون قربونت برم تنگ شده
دلم برای اون دستات تنگ شده
دلم برای دیدن اون چشات تنگ شده
دلم بعد جور گرفته کجایی
کاش میشد بچگی را زنده کرد / کودکی شد ، کودکانه گریه کرد
شعر ” قهر قهر تا قیامت ” را سرود / آن قیامت ، که دمی بیش نبود
فاصله با کودکی هامان چه کرد ؟ / کاش میشد ، بچگانه خنده کرد . .
راستی یادت باشه :
سکوت همیشه نشانه رضایت نیست ، شاید کسی داره خفه میشه پشت
یه ” بغض . . .
یه دریا اشک برای ریختن دارم . . .
یه دل گرفته . . .
یه زندگی پر از خالی . . .
من سرشارم از تنهایی . . .
کاش فقط یک نفر بود که وقتی نصف شب بغض میکردم بغلم میکرد
و میگفت گریه کنی میکشمتا . . . !
این روزها حسی دارم آمیخته با دلتنگی …
کم می آورم، بازوانی می خواهم که تنگ در برم بگیرند، اما نه
هر بازوانی، فقط حصار آغوش تو …
من دیوانه ی آن لحظه ای هستم که تو دلتنگم شوی و محکم در
آغوشم بگیری و شیطنت وار ببوسیم و من نگذارم!
عشق من، بوسه با لجبازی، بیشتر می چسبد!
گاهی وقتا دلم میخواد یکی ازم اجازه بخواد که بیاد تو
تنهاییم و من اجازه ندم!
و اون بی تفاوت به مخالفتم بیاد تو و آروم بغلم کنه و بگه مگه
من مردم که تنها بمونی …!
در آغوشم که میگیری آقدر آرام میشوم که یادم میره باید نفس
بکشم
گاهی اوقات تو زندگی
تو اوج ناراحتی فقط و فقط
دلت می خواد خیلی ناگهانی یکی محکم بغلت کنه و
بگه غصه نخور من همیشه پشتتم
هر چقدر هم کم باشه اما تو اون لحظه
همین که یکی رو پشتت حس میکنی
قد یه دنیا ارزش داره
اونجاست که از هر چی غم و ناراحتی چیزی تو دلت نمیمونه
اما نمیدونم چرا چیز به این سادگی رو
هیچکس بلد نیـــــــــــست
قبل از این که بخواهی در مورد من و زندگی من قضاوت کنی
کفشهای من را بپوش و در راه من قدم بزن .
از خیابانها، کوهها و دشت هایی گذر کن که من گذر کردم
اشکهایی را بریز که من ریختم
دردها و خوشیهای من را تجربه کن
سالهایی را بگذران که من گذراندم...
روی سنگهایی بلغز که من لغزیدم
دوباره و دوباره برپاخیز و مجدداً در همان راه سخت قدم بزن
همانطور که من انجام دادم ...
بعد ، آن زمان می توانی در مورد من قضاوت کنی.... 
آری خورشید ثابت کرد :
حتی طولانی ترین شب نیز با اولین
تیغ درخشان نور به پایان می رسد ،
حتی اگر به بلندای یلدا باشد ...
بیدار و امیدوار باش
خورشیدی در راه است ...
اگر از پایان گرفتن غم هایت نا امید شده ای ، به خاطر بیاور زیباترین صبحی که تا به حال تجربه کرده ای مدیون صبرت در برابر سیاهترین شبی هستی که هیچ دلیلی برای تمام شدن آن نمی دیدی ...
تونل ها ثابت کردند که حتی در دل سنگ هم ، راهی برای عبور هست ...
روزگاری در گوشه ای از دفترم نوشته بودم......
تنهائی را دوست دارم چون بی وفا نیست
تنهائی را دوست دارم چون تجربه اش کرده ام
تنهائی را دوست دارم چون عشق دروغین در آن نیست
تنهائی را دوست دارم چون خدا هم تنهاست
تنهائی را دوست دارم چون در خلوت و تنهائیم در انتظار خواهم گریست
و هیچ کس اشکهایم را نمیبیند
اما از روزی که تو را دیدم نوشتم
از تنهائی بیزارم چون تنهائی یاد آور لحظات تلخ بی تو مردنم است ...........
از تنهائی بیزارم چون به تو وابسته ام..........................
از تنهائی بیزارم چون با تو بودن را تجربه کرده ام...........
از تنهائی بیزارم چون خداوند هیچ انسانی را تنها نیافرید..........
از تنهائی بیزارم چون خداوند تو را برایم فرستاد تا تنها نباشم...........
از تنهائی بیزارم زیرا هر وقت تنهائی گریه کنم دستهای مهربانت را برای
پاک کردن اشکهایم کم می آورم.......
از تنهائی بیزارم چون شیرین ترین لحظاتم با تو بودن است......
از تنهائی بیزارم چون مرداب مرده تنم با آفتاب نگاه تو جان میگیرد........
از تنهائی بیزارم چون کویر خشک لبانم عطش باران محبت از لبانت را دارد..........
از تنهائی بیزارم چون هنوز به قداست شانه هایت ایمان دارم.......
از تنهائی بیزارم چون تمام واژه های شعرم با تو بودن را فریاد میزند........
از تنهائی بیزارم چون هیچگاه تنهائی را درک نکردم همیشه و همه جا در همه حال
حضورت را در قلبم حس کردم..............
پس بگذار با تو باشم...........
تا همیشه ماندگار باشم...............
تنهام نذار....
آرزوی داشتنت مال من است
آرزوی داشتنت مال من است
که غرق شوم هرروز با یادت در آن
وبگیرم دست تورا آنجا
آنجا که فقط مال منی
وتمام وسعت دشت نگاهت سبز است
وتمام گستره ی چشمانت پراست از چشمک عشق
ودگر نیست مرا هیچ خیالی
آری با خیالت که خلوت می کنم سرشار می شوم از تو
بارویایت که هم آغوش می شوم پر می شوم از احساس تو
من تو را می خواهم
شده حتی در خواب
من با تو می مانم
شده حتی رویا
توفقط مال منی وفقط جای تو است در قلبم
آنجاکه فقط مال تو است
آغوشت در آرزوهایم فقط مال من است که
پراست از لذت گرمی عشق پشت یک بوسه نرم
که تو ان را روی لبم می کاری
وشکوفه های شادی در دلم می روید
وفضای عشق مراپرخواهد کرد...
آرزوی داشتنت مال من است
من با او هرروز قصه هارا می سازیم...
